سفارش تبلیغ
صبا ویژن

قرارمون تو آسمون
 
لینک دوستان

محرم که میاد

گرچه غم تمام عالم رو دلت میاد اما یه طراوت خاصی بهت میده ...

عطر سیب کل وجودتو پر میکنه ...

شاخه های ایمانت شکوفه میزنه ...

جوشش خون توی رگ هاتو به وضوح حس میکنی ...

یه حس خیلی غریب و قریبی رو زیر پوستت لمس می کنی

«نفس که میکشی ریه هات پر میشه از حسین ...»

قدم هاتو که با ذکر «یازینب » برمیداری استواری شون برات ملموس میشه

اشک ها و هق هق های روضه هات میشن آبروت ...

همه چیزت میشه حسین ...

رزق همه روزه ی با حسین بودنت رو توی این ماه میگیری ...

رطوبت اشک هایت بر حسین ، عطوفت قلبت میشود بر همه ...

ساز بندگی می نوازی با آوای یا حسین ...

از شدت درد و مصیبت وارده ، رگ های قلبت که میگیرند ، در عوض رگ های دلت باز میشوند ...

محرم که می رسد عطش عشقت بیشتر می شود ...

تشنگی می شود عادت هر روزه ات

و خشنود می شوی  اگر ضعف و عطش سراسر وجودت را بگیرد

آن وقت است که حست میشود رقیه ...

قلبت سفیدتر می زند در میان جامه های سیاهت ...

روحت پاک و نورانی می شود در لا به لای جسم مشکی پوشت ...

آن وقت است که می توانی

            مثل زینب زیبا ببینی

آن وقت است که با وجود جگر سوخته ات بر مصائب مولایت لبخند بر لبانت نقش می بندد

و درک میکنی

معنای «مارایت الا جمیلا » را ....


[ جمعه 91/10/22 ] [ 8:43 عصر ] [ مهربون تر از خورشید ]

روز 12 محرم بود

مقصد مراسم ختم یکی از عزیزان

بارون قشنگی می بارید ، از فردای عاشورا اشک آسمان تمامی نداشت ...

 شیشه های ماشین بخار گرفته بود

رادیو روشن شد

( صدای جمهوری اسلامی ایران ...)

باورش سخت بود

نوایی از خوانندگان کشور ، کنسرتشون پخش میشد

 

               "مثل اینکه صدای دست حاضرین در مجلس  شل بود !!! "

 

شرمم می آید از آسمان که چنین اشکبار است و ما آدمیان چه بی تفاوت به محرم الحرام حسین (ع) و عزای اربابمان ...

 


[ دوشنبه 91/9/20 ] [ 12:27 عصر ] [ مهربون تر از خورشید ]

نمیدانم رنج کداممان بیشتر است ؟

- رنج آنهایی که کربلا را دیده اند و با هر بار دیدن عکسش قلبشان می لرزد و یا هر غروب بارانی بین الحرمین را به یادشان می آورد؟

- یا رنج کسانی که کربلا را ندیده اند و با هر بار که اسمش یا توصیفش را می شنوند اشک در چشمانشان حلقه می زند و آه حسرت می کشند و ترس از ناکام ماندن دارند ؟

- یا رنج آنهایی که بار سفرشان به سرزمین عشق را بستند ولی کاروان جواز حرکت نداشت؟

- یا رنج آنهایی که تا عراق هم رفتند اما از آنجا برگشت خوردند که راه کربلا بسته است ؟

- یا رنج آنهایی که سالهاست در لیست زائرین کربلایش اسم می نویسند تا بلکه فرجی شود اما یا راه بسته می شود یا جیب هایشان پر از خالی است ؟! وتنها اسمشان در لیست مشتاقان ثبت می شود ....

- یا رنج آنهایی بیشتر است که هر شب خواب کربلایش را می بینند ؟

خواب بین الحرمین

        خواب برو وبیاهای اطراف حرم

                        خواب ضریح و چراغ سبز 

                                          خواب گنبدهای طلایی 

                                                         خواب کبوترانش 

                                                                       خواب زیارت عاشوراهای حرم

                                                                                       خواب غروب کربلا

                                                                                                  خواب رزائران دور ضریحش ...

- یا رنج آنهایی که از کاروان پیاده هم به سمت حضرت عشق جا می مانند ؟

- یا رنج آنهایی که توانی در جسم ندارند و فقط جای خود را خالی می کنند در غوغای دور ضریحش ....؟

- یا رنج آنهایی که حتی به خواب هم نمی بینندش ...

وهر شب با گریه دم می گیرند ، یا زینب ...

 

                                    " رنج چیست حسین جان ؟ جز اینکه عاشقت باشیم و ناکام بمانیم ..."

 

و اما من حرمت را می خواهم ...

حرم و علم پر از دخیلش را

شاید آنجا صدای بال جبرئیل را بشنوم ،

دو رکعت نماز عشق می خواهم در گوشه ای از حرمت ارباب .    روزی ام می کنی ؟؟؟

 


[ دوشنبه 91/9/20 ] [ 11:19 صبح ] [ مهربون تر از خورشید ]

قطرات بارون به شیشیه اتومبیل می خورد

غربت عجیبی به دلم چنگ انداخته بود ، حسابی دلتنگش شده بودم....

چه چیز دلیل اینهمه غربت و دلتنگی بود ؟!

                                                     نمیدانم....

فقط میدانم که :

گاهی بر دردهای دل یک عزیز باید بگریی

                                     باید غصه بخوری

                                     باید بسوزی تا درکش کنی

                                     و باید بگویی که چقدر دلتنگش هستی ...

 

و همزمان باید از خبر مادر شدن دوستی شاد شوی

                                                  لبخند بزنی

                                                  و به او بگویی و بفهمانی که چقدر خوشحالی از این خبر ...

 

و در همان لحظه که به عزیزت پیام همدردی می دهی و به دوستت پیغام تبریک باید به درد دلهای

پدری خسته دل بدهی تا خاطرش کمی آرام شود .

 

        " چقدر تلخ و شیرینند این لحظاتی که بر ما می گذرند .... "

 

لحظه

      لحظه

            لحظه .....

 

            و ناگهان چقدر زود دیر می شود

            و من باید رخت بر بندم از این دنیا

                                                     " الفاتحه مع الصلوة "

   آنجاست که از من جز نام و یادی نمی ماند

و ای کاش جز خوبی و مهربانی و آوازه خوش از من چیزی باقی نماند .....

 

« و چقدر دردناک است اگر تنها وارثان مغز و قلب من مورچه ها باشند..... »


[ جمعه 91/8/12 ] [ 9:0 عصر ] [ مهربون تر از خورشید ]
<      1   2   3      

.: Weblog Themes By Iran Skin :.

درباره وبلاگ

امکانات وب